บทกวี

ฉันทะเลาะ

by Pookun @December,02 2006 00.35 ( IP : 222...243 ) | Tags : บทกวี

ฉันทะเลาะ

"ฉันทลักษณ์เหล่านั้น, ฉันทะเลาะ เสียงเสนาะ มิเหมาะรับกับวันใหม่ เรือโบราณบ้านเราเก่าเกินไป เกินบรรทุกยุคสมัยไปเมามาย

ทั้งแม่น้ำนั้นหนอก็ขอดเขิน เก่าแก่เกินจะรักลงวักว่าย..." เขาอ้างหลักตรรกะอธิบาย มิอาจงมงาย งมโง่ โบราณนั้น

"ฉันทลักษณ์เหล่านั้น, จึงฉันทะเลาะ!" เขาเย้ยคำ ย้ำเยาะ หัวเราะขบขัน "โลกในท่วงทำนองของปัจจุบัน เกินจะครอบโดยกรอบกั้นฉันทลักษณ์ใด"

เบื่อหรือจับไม่มั่น ต่อฉันทลักษณ์ เธอชิงชังทั้งยังรัก ใช่หรือไม่ หลายกรุ ทะลุกรอบโดยชอบใจ เพียงเพราะเขลาเกินเข้าใจ ในเพลงโบราณ

ใช่หรือไม่, เช่นนั้น-ต่อฉันทลักษณ์ เธอชิงชังทั้งยังรักทักทายท่าน ท่านแกร่งเกินเธอฝ่าใจไปผลิบาน จึงซมซานอยู่ย่านใด ไม่รับรู้...

" เบื่อซ้ำซ้ำ จำเจ เธอเห่ร้อง ผ่านทำนองโบราณ ขับขานอยู่ เธอ, ทุบทำลายผนัง ไปพรั่งพรู ขณะที่ประตู มิได้ลั่นดาล !

  ศิริวร แก้วกาญจน์

Comment #1
จรดล
Posted @December,02 2006 15.33 ip : 61...91

นานๆได้อ่านงานท่วงทำนองอย่างนี้ ถึง ในด้านเนื้อหา และแปลกใหม่ ในมุมมองและความคิดอ่าน อ่านแล้วขอปรบมือให้ครับ ศิริวรณ์เขียนชิ้นนี้ได้หมดจรดงดงาม สำหรับเนื้อหาสาระที่สามารถแปลงเนื้อสารมาเป็นทัศนะของโลกและชีวิตได้ ชื่องานและงานนิ่ง เนียน สูงส่งครับผม

Comment #3
จักรี
Posted @January,20 2007 16.18 ip : 203...162

ชอบครับ

ขออภัย ขณะนี้เว็บไซท์ของดการสร้างหัวข้อใหม่และการแสดงความคิดเห็นไว้ชั่วคราว
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่เว็บไซท์
"ก๊วนปาร์ตี้"
เว็บไซท์นี้เปิดมาเพื่อ เป็นพื้นที่สาธารณะ สำหรับบันทึกเรื่องราว ทางด้านวรรณกรรม ทุกรูปแบบ ท่านสามารถส่งบทความ - เรื่องสั้น - บทกวี เพื่อมาแลกเปลี่ยนกันอ่าน โดยคลิกส่งได้จากด้านล่างนี้
คลิกเพื่อ >> ส่งบทความ | ส่งเรื่องสั้น | ส่งบทกวี | ปกิณกะ