บทกวี

กั้น

by ดาหลาสีชมพู @January,26 2007 13.12 ( IP : 125...147 ) | Tags : บทกวี
photo  , 137x103 pixel , 2,358 bytes.

ฉันยืนอยู่บนก้อนดิน  ...ก้อนหิน---ที่ผ่านกาลเวลาถมทับ...อัดแน่น ฉันยืนอยู่บนซากของอารยธรรม---ที่ผ่านกาลเวลากรองกลั่น...วิถี ผืนน้ำ...ผืนทะเล-----ล้อม กอด ฉันไว้ จารีต...ประเพณี-----โอบ  อุ้ม ตัวฉัน ฉันยืนอยู่ที่ที่มีธรรมชาติ.....งดงาม ฉันยืนอยู่ที่ที่มีเพื่อนมนุษย์.....เป็นมิตร ----------แต่อะไรล่ะที่กั้น-----------     มนุษย์      /////    ธรรมชาติ     วัฒนธรรม  /////    แผ่นดิน     ชายแดน  /////    เมืองหลวง     สงคราม    /////    สันติภาพ -----เมื่อไหร่ล่ะที่ตรงนี้จะสะพรั่งบาน-----ดาหลาสีชมพู

Comment #1
คนอ่าน
Posted @January,30 2007 13.17 ip : 202...8

บทกวีดี ภาพสวยค่ะ

แสดงความคิดเห็น

« 7606
หากท่านไม่ได้เป็นสมาชิก ท่านจำเป็นต้องป้อนตัวอักษรของ Anti-spam word ในช่องข้างบนให้ถูกต้อง
The content of this field is kept private and will not be shown publicly. This mail use for contact via email when someone want to contact you.
Bold Italic Underline Left Center Right Ordered List Bulleted List Horizontal Rule Page break Hyperlink Text Color :) Quote
คำแนะนำ เว็บไซท์นี้สามารถเขียนข้อความในรูปแบบ มาร์คดาวน์ - Markdown Syntax:
  • วิธีการขึ้นบรรทัดใหม่โดยไม่เว้นช่องว่างระหว่างบรรทัด ให้เคาะเว้นวรรค (Space bar) ที่ท้ายบรรทัดจำนวนหนึ่งครั้ง
  • วิธีการขึ้นย่อหน้าใหม่ซึ่งจะมีการเว้นช่องว่างห่างจากบรรทัดด้านบนเล็กน้อย ให้เคาะ Enter จำนวน 2 ครั้ง
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่เว็บไซท์
"ก๊วนปาร์ตี้"
เว็บไซท์นี้เปิดมาเพื่อ เป็นพื้นที่สาธารณะ สำหรับบันทึกเรื่องราว ทางด้านวรรณกรรม ทุกรูปแบบ ท่านสามารถส่งบทความ - เรื่องสั้น - บทกวี เพื่อมาแลกเปลี่ยนกันอ่าน โดยคลิกส่งได้จากด้านล่างนี้
คลิกเพื่อ >> ส่งบทความ | ส่งเรื่องสั้น | ส่งบทกวี | ปกิณกะ